දේව්දාස් වයසට යයි...

            මාතෘකාව දැක්කම මේ මොකක් ගැන කියන්න යනවද කියල හිතෙනවා ඇති... ඇත්තටම මේ කියන්න යන්නේ අපි හැම කෙනාටම ජීවිතයේ වැදගත්ම දවස එහෙමත් නැත්නම් උපන් දිනය ගැනයි... දේව්දාස් ඊයේ 20 වන උපන් දිනය සැමරුවා... ජීවිතයෙන් 1/4 ගෙවුණ දවස ඊයේ දවසයි...

            දේව්දාස් කවදාවත් උපන් දිනය සමරන්න විශේෂ දෙයක් කළ කෙනෙක් නෙමෙයි... ඒ වගේම දේව්දාස් ට කවුරු සුභ පැතුවත්, කවුරු සුභ නොපතුවත් දේව්දාස් ට එහි කිසිම විශේෂයක් නෑ... මොකද උපන් දිනය දෙව්දාස්ට තවත් එක් දිනක් පමණයි...

            නමුත් මේ ලිපිය ලියන්නට එක් කාරණයක් හේතු වුණා... මෙන්න මේකයි කතාව... දේව්දාස් උපන් දිනය දවසේ වුණත් පරණ පුරුදු දින චරියාවම ගෙවලා රෑ 8 ට විතර මුහුණු පොත පැත්තේ ගියා... ආහ්හ්... කලින් කියන්න අමතක වුණා... දේව්දාස් කලින් දවසේ මුහුණු පොතෙන් දේව්දාස් ගේ උපන් දිනය මැකුවා... ඒක නිසා කිසිම උපන් දින සුභ පැතුමක් හෝ කිසිම විශේෂ දෙයක් බලාපොරොත්තුවෙන් නෙමෙයි මුහුණු පොතට ඇතුළු වුණේ...

            ඇතුළු වුණු ගමන්ම messages 2 ක තියනවා කියල දැක්කා...  ගිහින් බැලුවා කවුද එවල තියෙන්නේ කියලා... එකක් එවල තිබුණේ කලින් ලිපියෙන් සඳහන් කළ "මුරණ්ඩු හිතුවක්කාරී"... අනික දේව්දාස් ට අහම්බෙන් හමු වුණු මුහුණු පොතේ යෙහෙළියකගෙන්... දැනට විශ්ව විද්‍යාල අධ්‍යාපනය ලබන ඈ දේව්දාස් ට උපන් දින සුභ පැතුම් එවල තිබුණා... නමුත් විශේෂත්වය ඇය උපන් දිනය මතක තියාගෙන ඉඳපු එක නෙමෙයි... ඇය උපන් දින සුභ පැතුම එවල තිබුණේ හරියටම ඊට කලින් දවසේ රාත්‍රී 12...

            මේ යෙහෙළිය දේව්දාස් ට අහම්බෙන් හමු වුණු කෙනෙක් වුණත්, දේව්දාස් ට ගොඩක් සමීප යෙහෙලියක් වුණා... බොහෝ දේවල් දේව්දාස් සමග කතා කරලා තියනවා... කොපමණ සමීප කෙනෙක් වුණත් දේව්දාස් හීනෙකින් හෝ මෙවැනි දෙයක් බලාපොරොත්තු වුණේ නම් නෑ...

            එය දේව්දාස් ට විශේෂ දෙයක් වන්නේ ඇයිදැයි ඔබට ගැටළුවක් ඇති... හේතුව... හේතුව මේකයි... දේව්දාස් උපන් දිනය දවසේ රාත්‍රී 12 ට අවංකවම සුභ පැතුමක් බලාපොරොත්තු වුණා... නමුත් ඒ දේව් ගේ පාරෝ ගෙනුයි... නමුත් ඉන් පැය 24 නොවෙයි, මේ ලිපිය ලියන විට පැය 45 පසු වී තිබුණත් පාරෝගෙන් තවමත් සුභ පැතුමක් නෑ...

            පාරෝගෙන් එවැන්නක් බලාපොරොත්තු වුණු දේව් කිසිම විටක මේ යෙහෙලියගෙන් මෙවැනි කැප වීමක් බලාපොරොත්තු වුණේ නෑ... දේව් මේකට කැපවීම කියන්නේ, දේව් හිතන විදියට මේක කැපවීමක් නිසා... මොකද නැත්නම් උපන් දිනය දවස ඇතුලත ඕනෙම වෙලාවක සුභ පතන්න පුළුවන් කම තිබුණත්, 12 වෙනකන් ඇහැරිලා ඉඳල සුභ පතන ඒක දේව් හිතන්නේ කැපවීමක් කියලයි...

           ඇත්තටම මේ ලිපියෙන් දේව්දාස් කිසිම දුක ප්‍රකාශ කිරීමක් හෝ වෙන කිසිම දෙයක් බලාපොරොත්තු වුණේ නෑ... දේව්දාස් ට හිතුණා මේ ලිපිය ලියන්න... ඉතින් ලිව්වා... බයිලයක් කියල හිතෙනවනම් සමාවෙන්න...

දේව්දාස්...