සතියකට පසු දේව්දාස්...

                කාලෙකින් දේව්දාස් මේ පැත්තේ ආවේ... ඔයාලා දැනටමත් දන්නවනේ දේව්දාස් මාතර කෙනෙක් කියල... ඉතින් නුවර ට දළදා පෙරහැර වගේ මාතරට උප්පලවණ්ණ පෙරහැර ගොඩක් වැදගත්... ඉතින් පහු ගිය සතියෙම පෙරහැර බලන්න ගිහින් එද්දී ගොඩක් රෑ උන නිසා බ්ලොග් එකක් ලියන්න වෙලාවක් තිබුනේ නෑ...

              ඉතින් අද දේව් ගේ ලිපිය දෙවුන්දර පෙරහැර ගැන නෙමෙයි... ඒත් ඒ සම්භන්ධ දෙයක් ගැන කිව්වොත් හරි... මේ ලිපිය මම ලියන්නේ කාටවත් අපහාසයක් කරන්න නෙමෙයි කියල දැන්ම කියන්නම්... මෙන්න මේකයි සිද්ධිය...

              අපි (මම + මගේ පාසල් මිතුරෝ) පෙරහැර බලන්නේ දෙවුන්දර අපේ තවත් එක් පාසැල් මිතුරෙකුගේ ගෙදර ගිහින්... අපිට කෑම බීම motor cycle නවත්තන්න ඕනේ දෙයක් එහෙන් ඕනේ වෙලාවක ready. ඉතින් අපි හැමෝම එහේ ගිහින් පෙරහැර පටන් ගන්න පැය භාගෙකට කලින් විතර පන්සලට එනවා... ඔහොම අපි ඇවිත් කතා කර කර ඉන්න අතරේ අපේ යාලුවෙක්ගෙන් හොඳ මාතෘකාවක් ඉදිරිපත් උනා...

             වෙන මුකුත් නෙමෙයි... පන්සලට ඇවිත් හිටිය ගෑණු ළමයි, එයාලගේ අම්මල එහෙම ඇඳන් හිටපු ඇඳුම් ගැන... අපි ඒ යාලුවට විහිලු කරා අනුන්ගේ දේවල් හොයන්නේ නැතුව ඉන්න කියල... ඒත් ගෙදර ඇවිත් කල්පනා කළාම ඒ දේ ගැන, ඒ වෙලාවේ ඒ යාළුවා කියපු දේවල් හරි කියල හිතෙනවා...

            ඇවිල්ල හිටිය අයගෙන් 98% විතරම ඇඳන් හිටියේ සීනි බෝල පාට ඇඳුම්... නිල් පාට, කහ පාට, රතු පාට, රෝස පාට, කොළ පාට ඇඳුම්... අපේ යාළුවා ගෙනාපු තර්කය තමයි මේ ගෑණු ළමයි එන්නේ පෙරහැර බැලීමට වඩා පිරිමි ළමයින්ට පෙන්න කියලා... ඒක ඇත්ත කියල මටත් හිතෙනවා... අපි කැපිල පේන්න උත්සහ කරන විදි තියෙනවා...

           රූපයෙන්, කතාවෙන්, ඇඳුමෙන්, හැසිරීමෙන් වගේ නොයෙක් විදි වලට අපි හැමෝම කැපිල පේන්න උත්සහ කරනවා... ඒක මම, මේ කියවන ඔයා, අපි හැමෝටම පොදු දෙයක්... ඉතින් ඒ යාළුවා කිව්වා වගේ එයාල ඒ ඇස් කඩාගෙන යන පාටවල ඇඳුම් ඇඳලා ඇවිත් ඉන්නේ පන්සලට ඇත්තටම බැති සිතින්ද නැත්නම් අනිත් අය ඉදිරියේ කැපිල පේන්නද කියන එක හිත ගන්න අමාරුයි... හැබැයි මම මගේ ගැන කල්පනා කරනකොට මටත් තේරුන දේ තමයි, මමත් ඇත්තටම පෙරහැර බලන්න ගිය හේතු වලින් 30% විතර වෙන් වෙන්නේ මේ මම කිව්ව දේට තමයි කියල...

           මේ කියපු දේ විකාරයක් කියල හිතුන නම් දේව්දාස් ට සමාවෙන්න... මම පැහැදිලි කරන්න උත්සහ කලේ අපි නොදැනීම අපේ යටි හිත අපිව පාලනය කරන විදිය... මේ කිව්වේ එක දෙයක් ගැන විතරක් උනත් ඔයාට මේ ගැන මීට වෙනස් අද්දැකීම් තියෙනවා ඇති... පුළුවන් නම් ඒ ගැන සඳහන් කරන්න... මොකද ගුරුවරයෙක් විදියට දේව් ට ඒ දේවල් කොයි මොහොතක හෝ වැදගත් වෙන්න පුළුවන්... විශේෂයෙන්ම මම මිශ්‍ර පාසැලක උගන්වන නිසා...

          ඉතින් කාලෙකින් ඇවිත් දාපු ලිපිය විකාරයක් කියල හිතන්න එපා... හැමදාම අපි කතා කරන්නේ ආදරේ, විරහව, ඕප දූප, විහිළු වගේ දේවල් විතරයි... දේව්දාස් ලියන්නේ දෙව්දාස්ගේ අද්දැකීම් විතරයි... ඉතින් මේ තියෙන්නේ දෙව්දාස්ට හිතුන දෙයක්... ඔයාට මේකෙන් දෙයක් හිතන්න පුළුවන් වෙයි කියල දේව්දාස් විශ්වාස කරනවා...

දේව්දාස්...